συνωτία

η, Ν

ιατρ. σπάνια τερατογονική διαμαρτία διαπλάσεως κατά την οποία ο οφθαλμός έχει τελείως εξαφανιστεί και προς το ατροφικό μέρος βρίσκονται αφτιά το ένα πάνω στο άλλο ή και κολλημένα το ένα με το άλλο.